Bij het persen van onze walnoten vielen we met onze neus in de notenolie (boter was er niet).
Een groep mensen die daar honderden kilo's noten lieten persen nodigden ons uit om mee te eten.
Geweldig; grote verhalen, zelf gemaakte pineau en eau de vie de prune (neem er nog één), huisgemaakte patées met rauwe sjalotjes, grote lappen vlees en veel wijn.
Het vlees werd gebakken in de voorverwarmbak van de noten waardoor er een smeuïg korstje van notenpulp ontstond, ongekend lekker.
Ik kon gelukkig de vriendelijke druk om nòg een glasje te nemen afwimpelen omdat ik nog moest rijden, Dirk kreeg daarom dubbel.